Disclaimer:
Īpašumu aprakstu tulkojumu nodrošina Google Translate, un rezultātu precizitāte netiek garantēta. Iespējams, tulkojums nebūs atbilstošs aprakstam oriģinālajā valodā.
Pierzeja składająca się z 3 malowniczych kamienic jest położona przy moście Jana , wzdłuż rzeki Łyny. Z ich okien i balkonów rozciąga się piękny widok na park i rzekę. Miejscowy Plan zagospodarowania przewiduje na tym terenie strefę usług. Nieruchomość usytuowana jest na terenie Układu Urbanistycznego Starego Miasta lecz nie jest ujęta w Rejestrze zabytków. Aktualnie kamienice pełnią funkcje: biurowe, restauracji oraz pubu.
W 2016 roku opracowano kompleksowy projekt przebudowy oraz uzyskano pozwolenie na budowę w zakresie przystosowania ich do nowej funkcji: PUB-u. baru, bistro, hostelu, lokali usługowych, oraz mieszkalnej wielorodzinnej (2 mieszkania) . Część prac już wykonano i oddano do użytkowania w kamienicach nr 1 oraz 3 i 5.
Do podanej ceny ofertowej należy doliczyć 23% podatku VAT
Pierzeja składająca się z 3 malowniczych kamienic jest położona przy moście Jana , wzdłuż rzeki Łyny. Z ich okien i balkonów rozciąga się piękny widok na park i rzekę. Miejscowy Plan zagospodarowania przewiduje na tym terenie strefę usług. Nieruchomość usytuowana jest na terenie Układu Urbanistycznego Starego Miasta lecz nie jest ujęta w Rejestrze zabytków. Aktualnie kamienice pełnią funkcje: biurowe, restauracji oraz pubu. W 2016 roku opracowano kompleksowy projekt przebudowy oraz uzyskano pozwolenie na budowę w zakresie przystosowania ich do nowej funkcji: PUB-u. baru, bistro, hostelu, lokali usługowych, oraz mieszkalnej wielorodzinnej (2 mieszkania) . Część prac już wykonano i oddano do użytkowania w kamienicach nr 1 oraz 3 i 5. Do podanej ceny ofertowej należy doliczyć 23% podatku VAT
changed
Vietas apraksts
Pierwsze próby regulacji rzeki Łyny prowadzono od 1825 r., do tego okresu w tym właśnie miejscu, gdzie Łyna ma dość kręty i szybki bieg, powstało sporych rozmiarów naturalne rozlewisko. Już wówczas w wielu źródłach pojawiła się oficjalna nazwa „Olsztyńska Wenecja”. Termin ten miasto zawdzięczało zagospodarowaniu tego miejsca - przede wszystkim ulica Górna znajdująca się w niewielkiej dolinie, na drugim brzegu, patrząc od strony alei, i biegnąca równolegle do Łyny. Bardziej przedsiębiorczy rozpoczęli wykup parceli z przeznaczeniem pod zabudowę. Wzorem prawdziwej Wenecji, budynki były wznoszone dosłownie nad samym brzegiem rzeki, odnosiło się wrażenie, jakby zostały w niej zatopione. Równorzędnie do rozbudowy ulicy Górnej trwały też intensywne prace nad uregulowaniem Łyny...